Naukowcy z Austrii, Niemiec, Danii, Włoch, Polski, Rosji, USA, Tadżykistanu i Francji dokonali odkrycia, które znacząco zmienia dotychczasowy obraz historii człowieka na wyżynach Pamiru Wschodniego. W wyniku wykopalisk w skalnym schronisku Kurteke natrafili na pozostałości osady, której wiek szacowany jest na około 14 tysięcy lat. To o wiele wcześniej niż pierwotnie zakładano.

Dotychczas nauka utrzymywała, że pierwsze osadnictwo na wschodnim Pamirze miało miejsce około ośmiu tysięcy lat temu. Nowe badania przeprowadzone przy użyciu najnowocześniejszych technik obalają to założenie, co jest istotnym przełomem w badaniu pradawnej historii człowieka. Te badania są pierwszymi poważnymi prace archeologicznymi prowadzonymi na tym terenie od kilkudziesięciu lat, a więc ich wyniki mają kluczowe znaczenie dla dalszych badań i teorii na temat migracji ludzi w pradziejach.

Zespół naukowy zastosował szereg różnych metod analizy, które pozwoliły określić dokładny wiek osady. Wśród nich znajdowały się metody paleoekologiczne, datowanie bezwzględne, analizy zooarcheologiczne i archeobotaniczne, analizy karpologiczne (badanie starożytnych nasion), a także analizy DNA zwierzęcych zębów znalezionych na miejscu.

Jednym z kluczowych odkryć było znalezienie fragmentu kości zwierzęcej, który leżał obok kamiennych artefaktów. Badacze zauważyli, że kość musiała zostać odłupana przez człowieka, co wskazuje na aktywność ludzką na tym obszarze. Datowanie radiowęglowe pozwoliło określić wiek tego fragmentu, co pomogło ustalić, że osada powstała około 14 tysięcy lat temu.

Choć odkrycie to jest niewątpliwie przełomowe, pozostawia jednak wiele pytań bez odpowiedzi. Dlaczego pradawny człowiek zdecydował się osiedlić w tak surowym środowisku, gdzie roślinność jest rzadka, a temperatury mogą spaść do -40 stopni zimą i wzrosnąć do +20 latem? Naukowcy mają nadzieję, że dalsze badania przeprowadzone w tym roku pomogą odpowiedzieć na to pytanie.

To odkrycie ma znaczące implikacje dla naszego rozumienia pochodzenia i migracji starożytnych ludzi. Wschodni Pamir jest kluczowym punktem na mapie pierwszych populacji Eurazji. Odkrycie osady, która jest znacznie starsza niż wcześniej sądzono, dostarcza nowych i ważnych danych do badania historii ludzkości.

Zespoły badawcze na całym świecie będą kontynuować prace, mając nadzieję na więcej takich odkryć, które rzucają nowe światło na naszą daleką przeszłość. Ta fascynująca podróż w czasie, prowadząca nas przez tysiące lat, przypomina nam o tym, jak wiele jeszcze musimy się dowiedzieć o naszych pradawnych przodkach. W każdym odkryciu kryje się nie tylko historia, ale także klucze do zrozumienia naszej dzisiejszej sytuacji i przyszłości.