Czy starożytni Egipcjanie mieli dostęp do zaawansowanych technologii, które pozwoliły im na użycie baterii i elektryczności tysiące lat temu? To pytanie od dawna budzi kontrowersje wśród archeologów na całym świecie. Choć wielu uważa taką możliwość za absurdalną, to istnieją liczne dowody, które sugerują, że mogło to być jak najbardziej możliwe.

Zastanawiające jest, w jaki sposób starożytni Egipcjanie zbudowali piramidy w Gizie. Jak transportowali ogromne, megalityczne bloki kamienne przez pustynię? I w jaki sposób stworzyli tak fascynujące dzieła sztuki w licznych świątyniach bez dostępu do światła? Interesujące jest, że istnieje wiele odkryć wskazujących na to, że starożytni Egipcjanie mogli mieć dostęp do zaawansowanych technologii, tysiące lat temu. Dwa z najbardziej prominentnych dowodów to malowidło na ścianie świątyni w Dendera oraz enigmatyczne Baterie z Bagdadu.

Baterie z Bagdadu, zwane również bateriami partyjskimi, zostały odkryte w wiosce Khuyut Rabbou'a w dzisiejszym Iraku. Te tajemnicze gliniane naczynia mają około 115-140 mm wysokości. Baterie te pozostawały długo zapomniane, aż do momentu, gdy w 1938 roku Wilhelm König, dyrektor Muzeum Narodowego w Iraku, znalazł je w zbiorach muzeum. König był jednym z pierwszych, którzy wysunęli hipotezę, że były to baterie, co opublikował w 1940 roku.

Badania wykazały, że do wytwarzania prądu elektrycznego używano soku z cytryny, winogron lub octu jako kwaśnego elektrolitu. Eksperymenty z modelami baterii z Bagdadu wykazały, że mogły one wytwarzać od 3 do 5 woltów. Nie jest to wiele, ale wystarczająco, aby zasilać małe urządzenia tysiące lat temu. Te baterie są unikalne i stanowią dowód na to, że starożytna ludzkość posiadała technologię, o której nie mieliśmy dotąd pojęcia.

Czy jest możliwe, że te baterie były wykorzystywane do zasilania urządzeń takich jak "żarówka z Dendera"? Według zwolenników teorii starożytnych astronautów, odpowiedź brzmi twierdząco.

Zaskakujące jest to, w jaki sposób starożytni Egipcjanie osiągnęli artystyczną i techniczną perfekcję w całkowitych ciemnościach ogromnych podziemnych korytarzy licznych monumentów w różnych nekropoliach w Egipcie. Jak poradzili sobie z tymi niesamowitymi wyzwaniami bez stałego źródła światła? To pytanie, na które archeologowie i historycy próbowali odpowiedzieć, ale nie wszystkie teorie zostały powszechnie zaakceptowane.

A co, jeśli elektryczność naszych czasów jest w rzeczywistości reinwencją sprzed tysięcy lat? Czy możliwe, że elektryczność została odkryta w starożytnym świecie, a egipskie kapłaństwo było pierwszym, które opanowało tę moc, by oświetlać swoje podziemne grobowce i monumenty?

Wiele osób na całym świecie uważa, że tak właśnie mogło być, i wskazują na serię reliefów pokrywających ściany w ciemnym kącie krypty w świątyni Hathor w Dendera. Przedstawiono na nich urządzenie, które zdecydowanie wygląda jak ogromna, starożytna żarówka. Ta fantastyczna rewelacja szybko rozprzestrzeniła się i zwróciła uwagę inżynierów i badaczy, którzy po dokładnym zbadaniu doszli do wniosku, że przedstawienia na ścianach świątyni Hathor w Dendera z pewnością wydają się reprezentować elektryczną żarówkę. Badacze porównywali i studiowali te przedstawienia, porównując różne rodzaje żarówek, i doszli do wniosku, że starożytni Egipcjanie mieli działające żarówki osiągane za pomocą tzw. "lamp Crookesa".

Czy starożytni Egipcjanie mieli dostęp do zaawansowanych technologii, które pozwoliły im na użycie baterii i elektryczności tysiące lat temu? To pytanie wciąż budzi kontrowersje, ale istnieje wiele dowodów, które sugerują, że taka możliwość nie może być całkowicie wykluczona.