Naukowcy z Australian National University ogłosili, że zakończyli badanie procesów odżywiania 5000 najszybciej rosnących czarnych dziur we wszechświecie. Opublikowali artykuł o swojej pracy w czasopiśmie Nature Astronomy.

Zauważono, że nawet światło nie jest w stanie opuścić czarnych dziur. Można je jednak wykryć za pomocą znaków pośrednich. W szczególności za pomocą nowoczesnych środków obserwacyjnych możliwe jest ustalenie momentów pochłaniania przez czarne dziury przechodzących gwiazd. 

W tym procesie obiekty kosmiczne zamieniają się w dyski akrecyjne. Ich blask jest porównywalny pod względem mocy ze światłem całych galaktyk. Jasność blasku stale się zmienia. Aby zrozumieć przyczyny takiego stanu rzeczy, zespół australijskich i amerykańskich astronomów spędził pięć lat obserwując pięć tysięcy najbardziej „żarłocznych” czarnych dziur.

W rezultacie eksperci odkryli, że migotanie dysku następuje w wyniku turbulencji w supergęstym, niekontrolowanym środowisku, pod wpływem intensywnych pól grawitacyjnych i magnetycznych. Astronomowie powiedzieli, że planują dalsze badanie mechanizmów mocy czarnych dziur, biorąc pod uwagę uzyskane dane