W 1838 roku w Kimberley, odległym regionie Australii, odkryto jedne z najbardziej tajemniczych i fascynujących malowideł naskalnych w historii ludzkości. Te malowidła, znane jako Wandjina, od razu zwróciły uwagę świata naukowego swoją unikatową formą i zawartością, rzucając wyzwanie dotychczasowym teoriom na temat prehistorycznej sztuki i kultury. Według niektórych teorii mają aż 100 tysięcy lat!

Wandjiny, olbrzymie postacie o wysokości dochodzącej do sześciu metrów, są unikalne ze względu na swoje duże, czarne oczy, białe twarze i charakterystyczne aureole wokół głów. Te postaci, pozbawione ust, z dziwnymi palcami u nóg, są przedstawione w sandałach - co jest szczególnie intrygujące, biorąc pod uwagę, że rdzenna ludność regionu tradycyjnie chodzi boso. Ta niezwykła cecha, wraz z innymi elementami, takimi jak odmienna liczba palców u nóg, wzbudza liczne pytania dotyczące ich znaczenia.

Tajemnica Wandjin rozciąga się dalej niż tylko na ich wizualne przedstawienie. Rdzenni mieszkańcy tego regionu, Aborygeni, opowiadają legendy o Wandjinach jako niebiańskich istotach, które przyniosły ludziom cywilizację i dobrobyt. Wandjiny są głęboko zakorzenione w kulturze i wierzeniach rdzennych mieszkańców, będąc częścią ich mitologii i ustnej tradycji. Zgodnie z tymi opowieściami, Wandjiny są uważane za duchy lub bogów, którzy odgrywali kluczową rolę w stwarzaniu świata.

Interpretacje malowideł są różnorodne, od przedstawień ludzi, przez gigantyczne sowy, aż po teorię starożytnych astronautów. Ta ostatnia teoria zyskała popularność nie tylko wśród zwykłych obserwatorów, ale także wśród niektórych członków społeczności aborygeńskiej. Wiele osób wierzy, że obce cywilizacje mogły mieć bezpośredni wpływ na rozwój życia na Ziemi, a malowidła Wandjina mogą być świadectwem ich odwiedzin w odległej przeszłości.

Jednak to, co naprawdę wyróżnia Wandjiny, to ich artystyczny styl. Ich przedstawienie przypomina stereotypowy wizerunek istoty pozaziemskiej - Szarego Obcego, co prowadzi do dalszych spekulacji na temat ich pochodzenia. Wielu zastanawia się, dlaczego ich oczy są tak nieproporcjonalnie duże w stosunku do reszty twarzy, dlaczego brak jest ust, a ich skóra jest przedstawiona w odcieniach bieli.

Wśród licznych malowideł jedno z nich wyróżnia się szczególnie. Przedstawia ono istotę ubraną w różowawą szatę z podwójnym półkolem wokół głowy. Co ciekawe, obok tej postaci znajduje się seria znaków, które wydają się być formą nieznanego pisma. Ta tajemnicza inskrypcja dodaje kolejnej warstwy zagadki do tych już niewyjaśnionych malowideł.

Tradycje związane z Wandjinami są równie fascynujące jak malowidła same w sobie. Aborygeni wierzą, że Ziemia jest żywym bytem, wielkim wężem Unguta, a Droga Mleczna to inny wąż, Wallanganda. Te dwa węże miały stworzyć wszystkie żywe istoty na Ziemi, w tym duchy przodków i Wandjiny. Mitologia ta opisuje Wandjiny jako istoty, które zeszły na Ziemię z niebios w czasie Dreamtime (Czasie Śnienia), podróżując po regionie i tworząc krajobrazy.

Jednak najbardziej intrygującą zagadką pozostaje wiek malowideł Wandjina. Początkowe badania sugerowały, że mają one około 17 000 lat, lecz inne teorie wskazują na znacznie starszy wiek. Odkrycia narzędzi i szczątków ludzkich w tym regionie datowane są na co najmniej 100 000 lat, co stawia pod znakiem zapytania dotychczasowe teorie na temat historii osadnictwa w Australii i wieku tych tajemniczych malowideł.

Malowidła Wandjina w Kimberley w Australii stanowią jedną z największych zagadek archeologicznych naszych czasów. Ich niezwykłe przedstawienia, tajemnicze inskrypcje i głębokie zakorzenienie w kulturze aborygeńskiej sprawiają, że są one przedmiotem nieustannej fascynacji i badań. Czy są one dowodem na starożytną wizytę istot pozaziemskich, czy raczej niezwykłym dziełem sztuki prehistorycznej? To pytanie, na które odpowiedź wciąż pozostaje otwarta.