Szambala, co w sanskrycie oznacza „miejsce odpoczynku” lub „miejsce ciszy”. To miejsce jest uważane za mityczny raj, o którym mówią starożytne teksty, w tym Tantra Kalaczakry i starożytne pisma kultury Zhang Zhong, która istniała przed buddyzmem tybetańskim w zachodnim Tybecie.

Według legendy, Szambala jest krainą, w której mogą żyć tylko ludzie czystego serca, czyli ci, którzy osiągnęli oświecenie. Stąd mityczne buddyjskie królestwo Szambali jest miejscem, w którym króluje miłość i mądrość, a ludzie nie podlegają cierpieniu, niedostatkowi i starości.

Szambala to kraina tysiąca imion. Znana jest jako Zakazana Kraina, Kraina Białych Wód, Kraina Promiennych Duchów, Kraina Żywego Ognia, Kraina Żywych Bogów, a nawet Kraina Cudów. Hindusi nazywają to Aryavartha, Chińczycy jako Hsi Tian, rosyjskim staroobrzędowcom jest znana jako Belovodie, a dla reszty Azji jest to Shambhala, Shambhala lub Shangri-la.

Historia Szambali sięga tysięcy lat wstecz, a odniesienia do tej mitycznej krainy można znaleźć w różnych starożytnych tekstach. W tekstach hinduskich, Szambala jest wymieniana jako miejsce narodzin Kalki, ostatniego wcielenia Wisznu, który zapoczątkuje nowy Złoty Wiek. Buddyjski mit o Szambali jest adaptacją wcześniejszego mitu hinduskiego.

Tekst Kalaczakry szczegółowo opisuje Szambalę. Jest to zbiór złożonych i zaawansowanych ezoterycznych nauk i praktyk buddyzmu tybetańskiego. Idea Szambali ma znaczenie zewnętrzne, wewnętrzne i alternatywne. Szambala istnieje jako miejsce fizyczne, ale tylko ludzie z odpowiednią karmą mogą do niej dotrzeć i poznać ją jako rzeczywistość.

Koncepcja Szambali odgrywa ważną rolę w tybetańskich naukach religijnych i ma szczególne znaczenie w tybetańskiej mitologii dotyczącej przyszłości. Kalaczakra prorokuje o stopniowej degradacji ludzkości w miarę rozprzestrzeniania się na ziemi ideologii materializmu. Gdy tzw. "barbarzyńcy" wyznający tę ideologię zjednoczą się pod rządami złego króla, mgła się podniesie i odsłoni ośnieżone góry Szambali. Wtedy król Szambali wyjdzie z krainy z ogromną armią, aby pokonać tak zwane „siły ciemności” i otworzyć ogólnoświatowy Złoty Wiek.

Szambala nigdy nie została odnaleziona, ale dla wielu jest to miejsce na krawędzi fizycznej rzeczywistości, jak most łączący ten świat z tym, co jest poza nim. Dla niektórych jest to fantastyczny obraz, który jest przedmiotem mitów i legend, dla innych wiara w Szambalę powoduje wewnętrzne pragnienie, aby pewnego dnia znaleźć ten niesamowity świat.

wity świat.