Wielki ziggurat z Ur zadziwia do dzisiaj. Czy ludzie mogli zbudować taką budowlę?

Kategorie: 

Źródło: Wikipedia

Mezopotamia to kolebka kilku starożytnych cywilizacji, które pozostawiły po sobie wiele oszałamiających megalitów. Niektóre z nich są tak ogromne i wykonane z tak wielką precyzją, że już od dawna wywołują ogromne zdziwienie wśród historyków. Jednym z takich miejsc, jest Wielki Ziggurat w Ur, znany również jako Ziggurat boga Księżyca, Nanna.

Ten nowosumeryjski kompleks świątynny, leży na terenie starożytnego miasta Ur.  W III tysiącleciu p.n.e Ur było jednym z najważniejszych sumeryjskich miast-państw starożytnej Mezopotamii. Jego ruiny znajdują się w pobliżu stolicy współczesnej irackiej guberni Di-Qar, An-Nasiriya. Wielki Ziggurat, jest jedną z najlepiej zachowanych i najwspanialszych budowli starożytnego Ur.

Masywną piramida schodkowa, mierzyła niegdyś 30 metrów wysokości i 46 metrów szerokości. Tak przynajmniej twierdzą archeolodzy, bazujący w swoich estymacjach, na fundamentach rzeczonej budowli. Ponieważ bóstwa mezopotamskie były zwykle kojarzone ze wschodnimi górami, ziggurat mógł również służyć jako personifikacja górskiej siedziby jednego z nich. Spekuluje się, że mieszkańcy miasta wierzyli, iż ziggurat to miejsce na Ziemi, w którym osiedlił się księżycowy bóg Nanna.


Budowa pomnika rozpoczęła się za panowania króla Ur-Nammu, założyciela III dynastii Ur (przypuszczalnie pod koniec XXI wieku pne) i została ukończona za panowania jego syna, króla Shulgi. Ziggurat Etemenniguru znajdował się w kompleksie świątynnym na terenie administracyjnego centrum starożytnego miasta-państwa. 48-letnie panowanie króla Shulgi było okresem bezprecedensowego rozkwitu miasta-państwa. Pod jego rządami Ur stało się stolicą całego imperium, które kontrolowało znaczną część Mezopotamii.

Jednak śmierć tego władcy była początkiem upadku Ur. Ponieważ synowie Shulgi nie byli w stanie zachować integralności imperium, które stworzył. Ur zostało podbite i splądrowane przez Elamitów. W IV wieku pne losy miasta doznały kolejnego ciosu. Gdy rzeka Eufrat zmieniła swój bieg, mieszkańcy opuścili Ur z powodu braku wody do nawadniania pól. W rezultacie miasto poszło w zapomnienie. Jego ponowne odkrycie miało miejsce dopiero w XIX wieku n.e.

 

 

Ocena: 

5
Średnio: 5 (1 vote)
loading...

Komentarze

Skomentuj