Borowy, laskowiec, boruta, borowiec, gajowy, lasowy, leśnik, leśny dziad, dziad borowy, wilczy pasterz znany szerszej publice jako Leszy, panował nad dzikimi zwierzętami i wieloma ze słowiańskich lasów. Najważniejszy duch leśny, był raczej neutralny w stosunku do ludzi. Jego postawa zależała od tego, z jakimi zamiarami przychodzili do lasu.

Stosownie do "gości" Leszy mógł zaprowadzić intruzów w głąb lasu lub bezpiecznie ich z niego wyprowadzić, mógł wydać ich na pastwę dzikich zwierząt lub ochronić przed atakiem zbójców. Najczęściej, przybierał postać wilka, puchacza lub wichru. Wyobrażano go sobie również, jako mężczyznę o nienaturalnie białej twarzy.

W mitologii Słowian, często tłumaczono, że wzrost Leszego, zależał od wysokości drzewostanu, przez który przechodził. Nocami, krążył między drzewami i straszył ludzi swoimi okrzykami, wrzaskiem i wyciem. Leszy często bywał kapryśny, dlatego składano mu ofiary w postaci zwierząt domowych oraz plonów. Zasad tych przestrzegali przede wszystkim myśliwi i drwale, wobec których leszy był najbardziej podejrzliwy. W ten sposób prosili oni demona o możliwość wstępu i pozyskania drewna z lasu.

Leszy przetrwał w polskich wierzeniach ludowych aż do końca XIX wieku, o czym świadczą choćby opowiadania Bohdana Baranowskiego. W jednym z nich przytacza on podanie, według którego borowy pomógł w ucieczce dezerterowi z carskiego wojska. Rodzimy demon, trafił do mainstreamu dzięki książkom Andrzeja Sapkowskiego i ich adaptacjom stworzonym przez studio CD Projekt RED (w formie serii gier Wiedźmin) oraz serialu The Witcher stanowiącego luźną adaptację twórczości Sapkowskiego.