Może i człowiek jest najbardziej dominującym osobnikiem w przyrodzie, ale biorąc pod uwagę konkretne umiejętności, są na Ziemi gatunki, które zdecydowanie wyprzedzają nasze znane dotychczas możliwości. Czy kiedyś uda nam się zaimplementować najbardziej niesamowite cechy zwierząt?

Gdybyśmy mieli wybrać zestaw najbardziej niezwykłych cech innych organizmów żyjących na naszej planecie i wykorzystać edycję genów do tego, aby takie same cechy pojawiły się u ludzi, to co byśmy wybrali? Oto subiektywny ranking.

Chyba każdy chciałby być tak wytrzymały jak niesporczaki. Te mikroskopijne stworzonka są w stanie przez jakiś czas przeżyć w temperaturach od -272 do +151 stopni Celsjusza. Są też w stanie znieść ciśnienie 6000 atmosfer, promieniowanie 1000 razy większe niż najbardziej zabójcze i żyć w odwodnieniu przez nawet 120 lat. Są też w stanie hibernować, a potem wracać do dawnej aktywności, jak gdyby nigdy nic.

Pchły odbijając się z miejsca, są w stanie pokonać dystans rzędu 200-300 długości swojego ciała. Wyobraźmy sobie rekordy sportowe przy takich umiejętnościach. Można by także w zasadzie zrezygnować z transportu lądowego. Żuk gnojowy z gatunku Onthophagus Taurus, potrafi podnosić ciężary nawet 1141-krotnie większe od wagi swojego ciała. Skóra golca piaskowego nie posiada występującego u innych ssaków neuroprzekaźnika, kluczowego dla przewodzenia bólu. W związku z tym, nie jest on zdolny do odczuwania bólu w żadnej formie.

Salamandra meksykańska posiada zdolność do regeneracji niemal każdej części ciała. Utrata kończyny, oka, części serca, a nawet kawałka mózgu nie stanowi problemu. Narządy i kończyny po prostu odrastają. Płazy te regenerują prawie wszystko po niemal każdym urazie, który ich nie zabija.

Meduza Turritopsis nutricula jest praktycznie nieśmiertelna. Po osiągnięciu dojrzałości płciowej potrafi cofnąć się w rozwoju i ponownie dorastać. I tak bez końca. Konkretniej zaś rozpoczyna ona swój żywot jako wolno pływająca planula, która po pewnym czasie przekształca się w kolonię polipów, a następnie w rozwiniętą meduzę. Pod wpływem zagrożenia, stresu, choroby oraz starości, meduza ta jest w stanie powrócić do fazy polipów, formując ich nową kolonię. I tak w kółko.

Gdybyśmy jako ludzie posiadali wszystkie powyższe cechy, nasze życie wyglądałoby zupełnie inaczej. Kto wie, może kiedyś będziemy w stanie zrozumieć te mechanizmy i uczynić je swoim atutem w coraz bardziej wymagającym środowisku.