Dyskoidalny niezidentyfikowany obiekt latający nad Seulem

Kategorie: 

Kadr z filmu

Oto kolejna obserwacja obiektu z okna samolotu. Nagranie zostało wykonane 7 kwietnia 2012 i być może mamy do czynienia z tym samym obiektem, który zarejestrowano kilka dni temu nad Australią.

Obiekt ma wyraźnie dyskoidalny kształt i porusza się jakby posiadał silnik. Wszystko to wskazuje, że mamy do czynienia z jakimś rodzajem pojazdu. Nie jest jednak możliwe ustalenie czy mamy do czynienia z jakimś dronem bojowym nowego typu czy jest to sonda badawcza należąca do innych ras.

 

Ocena: 

Nie ma jeszcze ocen
loading...

Komentarze

Portret użytkownika Homo sapiens

Dobrym sprawdzianem

Dobrym sprawdzianem dokładności danej metody jest użycie jej do określenia wieku substancji, której wiek jest już znany. Jeżeli wynik uzyskany w ten sposób jest zgodny z prawdziwym wiekiem tej substancji, to dokładność i wiarygodność użytej metody zostaje potwierdzona. Przyjrzyjmy się, co się stanie, gdy zbadamy metodami radiodatowania skały wulkaniczne, których wiek jest znany. „The Journal Of Geophysical Research” podał, że wiek skał lawowych powstałych w 1800 lub 1801 roku na Hawajach, został określony dzięki metodzie potasowo–argonowej na 160 mln–3 mld lat. Widoczna jest tu ogromną rozbieżność między wiekiem rzeczywistym a wiekiem określonym dzięki zastosowaniu radiochronologii.Oto kolejny przykład błędnego określenia wieku. Skały wulkaniczne, których wiek wynosił mniej niż 200 lat, zostały zbadane metodami radiometrycznymi, na podstawie których ich wiek oszacowano na 12–21 milionów lat. Widać więc, że wiarygodność tych metod jest wystawiona na próbę, jeśli użyte są do badania wieku znanych nam substancji. Musimy jednak pamiętać, że dokładnie dzięki tym samym metodom naukowcy uważają, iż mają dowody na powstanie Ziemi przed miliardami latW jakim stopniu można polegać na metodach radiodatowania? Jak już widzieliśmy, teoria określająca procedurę badania wieku Ziemi opiera się na założeniach niemożliwych do sprawdzenia. Czy są jeszcze inne fakty pozwalające kwestionować wiarygodność tych metod? Istnieje wiele przykładów nieścisłości, które podają w wątpliwość wiarygodność radiochronologii. Przyjrzyjmy się tym przykładom.Próbkę, pobraną z powierzchni Księżyca podczas misji kosmicznej Apollo 11, poddano badaniu przy użyciu czterech różnych metod radiometrycznych. Wiek próbki określono następująco:a) metodą Pb207–Pb206 na 4,6 mld lat;b) metodą Pb206–U238 na 5,41 mld lat;c) metodą Pb207–U235 na 4,89 mld lat;d) metodą Pb208–Th232 na 8,20 mld lat.Wiek skał księżycowych pobranych z tego samego miejsca, określony za pomocą metody potasowo–argonowej, wynosił 2,3 mld lat. Przy użyciu pięciu różnych metod uzyskano pięć różnych wyników. Który wynik jest prawdziwy? Czy w ogóle można na nich polegać?Misja kosmiczna Apollo 16 pozyskała skałę księżycową, której wiek określano za pomocą trzech różnych metod. Uzyskane wyniki wahały się od 7 do 18 mld lat. Naukowcy zajmujący się tymi badaniami stwierdzili, że wyniki nie były właściwe ze względu na nadmiar ołowiu w próbkach. Przy pomocy kwasu usunęli więc ołów z próbek i uzyskali wynik 3,8 mld lat, który uznali za właściwy.

Los dał ludziom odwagę znoszenia cierpień.-Rzeczą człowieka jest walczyć, a rzeczą nieba – dać zwycięstwo.

Skomentuj