Tybetańczycy, którzy praktykują duchową ścieżkę, niewiele się interesują światem zewnętrznym, co stało się nawet typowe dla tybetańskiego stylu życia, opartego na naukach buddyjskich i jogicznych medytacjach. Sądzę, że jest to coś wartego uwagi. My na Zachodzie mamy odwrotną tendencję - świat zewnętrzny staje się dla nas podstawą, w oparciu o którą poznajemy siebie. Dlatego "człowiek" to "organizm biologiczny", "ciało fizyczne" a "duchowość" to "religia".

Nie szukajmy w świecie szczęścia ani drogi do poznania samych siebie. Masz problem ze zdrowiem? Poznaj swoje ciało energetyczne, zwane też eterycznym. Odkryj czakry, energetyczne repliki organów, poznaj techniki samouzdrawiania (co nie oznaczy, że miałbyś odrzucić całą medycynę czy naturoterapię).
A jeżeli bardzo obawiasz się śmierci i nie wiesz co dalej począć, odkryj swoje ciało astralne. By zrobić to bezpiecznie, najpierw powinieneś zacząć od ciała eterycznego - od wizualizowania kanałów, czakr, widzenia aury.

Uważam, że brak zdolności widzenia aury to pewien poziom ślepoty. Każdy naturalnie może się nauczyć ją postrzegać. Teozofowie twierdzą, że świat fizyczny składa się z trzech stanów skupienia, które dobrze znamy - stały, płynny, gazowy, oraz z czterech, które nie są tak popularne. Tu mowa o aspekcie eterycznym, nadeterycznym.

Częścią świata fizycznego jest ciało energetyczne. Widzenie aury jest naturalne. Jak to się dzieje że widzisz swoje ciało fizyczne, skoro składa się ono z mikroskopijnych cząsteczek? W ten sam sposób widzisz ciało eteryczne, które jest jeszcze bardziej subtelne i którego narzędzia naukowe nie rejestrują z tytułu owej subtelności.

Czy to, że widzisz swoje grube ciało fizyczne (choć jest złożone z mikroskopijnych atomów) jest mniej dziwne niż to, że możesz widzieć ciało energetyczne? Zachodzi ta sama zasada. Nie musisz postrzegać na poziomie mikro by dostrzegać energetyczne, eteryczne byty, fale, ciała, zjawiska, tak samo jak niepotrzebna ci bezpośrednia znajomość atomu aby widzieć fizycznie.

Chodzi mi tylko o to, że dla wielu ludzi nienaukowym, dziwnym wydaje się fakt, że można widzieć aurę, której nauka nie uznaje, a nie dziwi ich to, że postrzegają swoje ciało fizyczne, które również jest w istocie bardzo subtelne. Zmysłowość w ciele eterycznym i w innych ciałach subtelnych jest analogiczna do tej, jaką spotykamy w ciele fizycznym. To jest ta sama percepcja.

I ty, i ja wraz miliardami ludzi na świecie posiadamy aurę, którą można nauczyć się nawet łatwo widzieć. Ona może stać się dla ciebie faktem empirycznym. Ona i jej różne zjawiska, jej "świat", w którym spotkasz czakry, kanały, uzdrawianie i takie spektakularne zdolności jak telekineza. Ty to nosisz na sobie 24 godziny na dobę. To samo z ciałem astralnym. Obudź się, jesteś królem życia i poznania, nosisz królewskie szaty ciał subtelnych, dlaczego żyjesz jak żebrak na ulicy, przejęty i manipulowany, przerażony tym, co dzieje się na zewnątrz?

Gdy zaczniesz medytować we właściwy sposób odkryjesz swoje ciała subtelne. Po prostu nie ma innej możliwości. Zdobędziesz wiedzę. Staniesz się wtajemniczony, to bardzo naturalne. Od ciebie jednak tylko zależy jak wykorzystasz czas swojego życia - czy na telewizję, czy na introspekcję medytacyjną. Czy na czytanie książek, czyli ściskanie papierowego berła siedząc na tekturowym tronie, czy na praktyki psychotroniczne, ezoteryczne, medytacyjne, szamańskie, które nie są religijnymi ceremoniałami, mającymi na celu adorację, lecz technikami tak precyzyjnie i nieprzypadkowo działającymi, jak metody stosowane w laboratoriach naukowych.

Istnieje wiele ćwiczeń widzenia aury. Bardzo ciekawe można znaleźć w książce Jerzego Strączyńskiego "Od szamanizmu do bioterapii"; sądzę, że są one wystarczające. Ale znajdziemy i inne. Ważne by uważać na wzrok i pracować zarazem na poziomie percepcji wewnętrznej aby rozwijać swoją wrażliwość energetyczną.