Idea wszechświata jako gigantycznego mózgu była już zaproponowana w przeszłości zarówno przez pisarzy science-fiction jak i naukowców. Przez dziesięciolecia koncepcja ta funkcjonowała na pograniczu paranauki. Niektórzy fizycy twierdza jednak, że może istnieć dowód potwierdzający tę śmiałą hipotezę.

Według badania opublikowanego w Nature Scientific Reports, wszechświat może rosnąć w taki sam sposób jak gigantyczny mózg, a lustrzanym odbiciem komórek mózgu są kształty rozszerzających się galaktyk. Wyniki symulacji komputerowej wykazały, że naturalna dynamika wzrostu, czyli tego jak ewoluują systemy jest taka sama dla różnych rodzajów sieci - czy to Internetu, ludzkiego mózgu czy wszechświata jako całości.

Aespół naukowców porównał znaną historię Wszechświata z rozwojem sieci społecznych i obwodów mózgowych. Wówczas okazało się, że wszystkie sieci rozszerzają się w podobny sposób. Są w nich powiązania między podobnymi węzłami, łączące je z tymi, które już miały wiele połączeń. Wcześniej fizycy sugerowali, że to świadomość jest podstawową tkaniną wszechświata, z którego wyłaniają się wszystkie rzeczy (M-teoria, teoria strun, itp).

Galaktyki wypełnione setkami miliardów gwiazd, które rozciągają się jak kończyny do innych galaktyk. Mózg również ma węzły, które są skupiskami neuronów. Są one połączone procesami komórkowymi dendrytów i aksonów z innymi neuronami. To podobieństwo dotyczy nie tylko ludzkiego mózgu i kosmosu. Sieci korzeni drzew, kolonie mrówek, świecące światła miasta widziane z kosmosu i nie tylko, wykazują podobne formy sieci węzłów i kanałów.

Różnica w skali między ludzkim mózgiem a wszechświatem jest po prostu ogromna, a dla wielu badaczy jest wręcz niezrozumiała. Wszechświat jest „miliard miliardów miliardów miliardów” rzędów wielkości większy niż ludzki mózg. Jednak porównanie niektórych ich proporcji ma prawo wprowadzić nas w konsternację. W ludzkim móżdżku znajduje się około 70 miliardów neuronów. Tymczasem w obserwowalnej części wszechświata istniejie około 100 miliardów galaktyk.

Około 77% mózgu jest wypełnione wodą, a 72% wszechświata to tajemnicza, wszechprzenikająca ciemna energia. Gęstość widmowa komórek móżdżku waha się od 1 mikrometra do 0,1 milimetra. Gęstość sieci kosmicznej wynosi od 5 milionów do 500 milionów lat świetlnych.  W obydwu systemach, około 25% jego masy i energii jest bezpośrednio związanych z przepływem informacji i energii.

Trudno więc nie odnieść wrażenia, że wszechświat jest niczym ogromny ludzki mózg. Oczywiście Wszechświat jest jak kolosalny mózg. Czy to możliwe, że my, ludzie, jesteśmy tylko atomami w sieci neuronowej kosmicznego bytu, obejmującej wiele galaktyk? Skoro wszechświat rozszerza się i rozwija jak mózg to być może wszystko istnieje, jako myśli w umyśle jakiejś Super Inteligencji? Tym sposobem, nauka dochodzi jednak "niebezpiecznie" blisko do pojęcia Boga.