System pisma chińskiej „Księgi zmian” lub „Klasyki zmian” („I-Ching”), zawiera w sobie binarny system liczbowy i pozycyjną zasadę pisania liczb. I Ching wyprzedza "wynalezienie" kodu binarnego aż o 5000 lat.

Starożytni Chińczycy posiadali wiedzę matematyczną, która znacznie wyprzedzała swoje czasy. Nasza współczesna cywilizacja, zaczęła wykorzystywać kod binarny dopiero w XX wieku, wkraczając w erę technologii obliczeniowych. To jednak nie jedyna zaskakująca cecha tego dzieła.

I-Ching określa szczegółowy opis sytuacji i zalecenia, po których można dojść do optymalnego rozwiązania i korzystnego rozwoju wydarzeń. „Księga Przemian” ma służyć za metodologię dzięki której można określić właściwości każdej sytuacji życiowej i tendencje jej rozwoju.

„I-Ching” wywarło ogromny wpływ na życie chińskiego społeczeństwa. Zgodnie z jej założeniami, cały otaczający nas świat, to element procesu wywołanego poprzez interakcję i walki sił światła i ciemności. Każda z wymienionej w księdze sytuacji jest symbolicznie wyrażona przez jeden z 64 znaków (heksagramów), składający się z dwóch rodzajów znaków.

Wszystkie znane źródła przypisują wynalezienie trygramów legendarnemu władcy starożytnych Chin, Fu Xi, który sprawował władzę, jak się powszechnie uważa, od 2852 do 2737 pne (5000 lat temu). W filozofii I Ching rzeczywistość nie jest całkowicie realna. Przypomina to nieco koncepcję jaskini platońskiej.

Pionier analizy matematycznej, Gottfried Wihlelm Leibniz, jako pierwszy zauważył, że heksagramy w tekście odpowiadają liczbom od 000000 do 111111. Leibniz, już w XVII wieku argumentował, że wszelką materię można przedstawić w binarnej sekwencji jako 1 i 0 lub, jak twierdzili Chińczycy yin i yang.

To właśnie za sprawą chińskich dokumentów, powstały pierwsze systemy binarne, które stały się językiem współczesnej informatyki. Wszystko to, wzięło się ze starożytnego tekstu, napisanego 5000 lat nastaniem ery cyfrowej.