Zdaniem dr Paul C. LeBlonda, byłego kierownika katedry oceanografii na Uniwersytecie Kolumbii Brytyjskiej oraz dr Edwarda L. Bowsfielda, byłego głównego zoologa i starszego pracownika naukowego na Narodowym Muzeum Nauk Przyrodniczych w Ottawie odkryli oni dowody na istnienie „odrębnego gatunku kręgowców”. Ma on być spokrewniony z wieloma wodnymi kryptydami takimi jak choćby słynny potwór z Loch Ness.

Naukowcy opierają swoje odkrycia na zapisach obserwacji, szkicach i fotografiach okazów z ostatnich 100 lat. Stwór, znany jako Cadborosaurus lub Caddy od Cadborough Bay u wybrzeży której, często go widywano jest częścią tamtejszej mitologii. Dr Leblond i dr Bowsfield są pierwszymi badaczami, którzy podjęli się poszukiwań dowodów na jego istnienie.

Naukowcy natrafili na interesujące czarno-białe fotografie z 1937 roku, przedstawiające stworzenie wyciągnięte z brzucha wieloryba w pobliżu Wysp Królowej Charlotte przez rybaków. Eksperci wysłali próbki tkanek do Muzeum Prowincji Kolumbii Brytyjskiej w celu przetestowania. Spotkania zostały zgłoszone na innych jeziorach w Kolumbii Brytyjskiej, w tym na jeziorze Harrison, około 160 kilometrów w górę rzeki od Vancouver, co pokrywa się z klasyczną migracją w górę rzeki.

Badacze zasugerowali, że co najmniej jeden niedojrzały przedstawiciel tego gatunku podróżował w górę rzeki Columbia ponad 60 lat temu, a następnie wrócił w dół rzeki z powodu elektrowni wodnej, która stanęła na drodze jego podróży. Badacze pokusili się nawet o sugestie odnośnie wyglądu potwora. Cadborosaurus nazwany na cześć licznych obserwacji w Cudborough Bay bywa opisywany bardzo różne. Specjaliści uważają, że dorosłe osobniki mogą osiągać od 12-15 metrów.

Stworzenia te są smukłe, łuskowate, mają wydłużone ciała i przypominają dużą jaszczurkę lub gigantycznego węgorza. Kryptozoolodzy klasyfikują tego węża morskiego jako gada i uważają, że może to być relikt z epoki dinozaurów, który ewoluował poza wzrokiem człowieka. Jego głowa jest podobna do głowy wielbłąda lub owcy i prawie wszyscy świadkowie twierdzą, że stwór ma płetwy. Niektórzy naoczni świadkowie wskazują, że tylne płetwy wydają się prowadzić do rozłożonego ogona.