Rabini z całego świata ogłaszają narodziny Mesjasza. Czy to już czasy ostateczne?

Kategorie: 

Źródło: pixabay.com

Rabini twierdzą, że Mesjasz narodził się 22 lipca 2018 r., co zdaniem wyznawców Judaizmu oznacza, że obecny świat wkracza w ostatni etap czasów ostatecznych. Rabin Chaim Kanievsky, jeden z czołowych żydowskich uczonych na świecie, wierzy, że „zbawca” narodził się kilka dni temu.

Świat czekają wielkie zmiany. Przepowiednia mówi o końcu świata oraz „wstąpieniu do Królestwa Bożego”. Rabin powiedział, że uważa obecną rosnącą niechęć do duchownych za jeden z elementów przepowiedni.

Kanievsky dodał również, że jest przekonany, że Mesjasz narodził się 22 lipca, na podstawie lektury starożytnych tekstów oraz ponieważ w dniu tym odbywa się żydowskie święto Tisza be-Aw. Jest to dzień upamiętniający rocznicę zburzenia Pierwszej i Drugiej Świątyni Jerozolimskiej.

Rabin Kaniewski powiedział: „Wydaje mi się, że mędrcy chcieli nam przekazać, że nawet kiedy świątynia zostaje zniszczona, zawsze następuje jakieś zadośćuczynienie. Uważam, że Mesjasz rzeczywiście istnieje i żyje pośród nas. Przechodzi z jednego ciała do drugiego w każdym pokoleniu.”

Rabin Hillel Weiss twierdzi, że decyzja prezydenta USA Donalda Trumpa o przeniesieniu amerykańskiej ambasady z Tel Awiwu do Jerozolimy jest częścią mesjańskiego proroctwa. Z kolei inny rabin, Pinchas Winston powiedział, że trwające napięcia między Iranem a Izraelem to „biblijny, proroczy kryzys”.

Rabin Kanievsky dodaje, że obecna sytuacja, to „cisza przed burzą”. Znaki pojawiają się powoli, jednak wszystko wskazuje na to, że to czas nadejścia ogromnych zmian na świecie.

 

 

Ocena: 

4
Średnio: 3.7 (3 votes)
loading...

Komentarze

Portret użytkownika Madziunia

Przybytki i ołtarze liczymy

Przybytki i ołtarze liczymy Mojżeszowi od góry Synaj, która dymiła. Co prawda Mojżesz ciągle twierdzi, że prawo otrzymał na górze Horeb, na Horebie'.

5 Moj. 4:10-18
10. O dniu, w którym stanąłeś na Horebie przed Panem, twoim Bogiem, kiedy to Pan rzekł do mnie: Zgromadź mi lud, a Ja obwieszczę im moje słowa, aby nauczyli się bać się mnie przez wszystkie dni swego życia na ziemi i aby nauczali tego swoich synów.
11. Wtedy przystąpiliście i stanęliście u stóp góry - a góra ta płonęła ogniem aż do samego nieba, w ciemnościach, chmurach i mgle.
12. I przemówił Pan do was z tego ognia; głos słów słyszeliście, lecz postaci żadnej nie widzieliście, był tylko sam głos,
13. I oznajmił wam swoje przymierze, które nakazał wam zachowywać: dziesięć słów, które wypisał na dwóch kamiennych tablicach.
14. Mnie zaś rozkazał Pan w tym czasie nauczyć was ustaw i praw, abyście je pełnili na ziemi, do której zdążacie, aby ją wziąć w posiadanie.
15. Strzeżcie usilnie dusz waszych, gdyż nie widzieliście żadnej postaci, gdy Pan mówił do was na Horebie spośród ognia,
16. Abyście nie popełnili grzechu i nie sporządzili sobie podobizny rzeźbionej, czy to w kształcie mężczyzny, czy kobiety,
17. Czy w kształcie jakiegokolwiek zwierzęcia, które jest na ziemi, czy w kształcie jakiegokolwiek skrzydlatego ptaka, który lata pod niebem,
18. Czy w kształcie czegokolwiek, co pełza po ziemi, czy w kształcie jakiejkolwiek ryby, która jest w wodzie pod ziemią,

5 Moj. 5:2-6
2. Pan, nasz Bóg, zawarł z nami przymierze na Horebie.
3. Nie z ojcami naszymi zawarł Pan to przymierze, lecz z nami, z nami, którzyśmy tu wszyscy dziś przy życiu.
4. Twarzą w twarz Pan z wami mówił na górze z ognia.
5. Ja zaś stałem wówczas pomiędzy Panem a wami, aby wam obwieszczać słowo Pana, gdyż baliście się ognia i nie wstąpiliście na górę. I rzekł:
6. Jam jest Pan, Bóg twój, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej, z domu niewoli.
(BW)

Ale góra Horeb nie dymiła. Na górze Horeb odbyły się takie wydarzenia jak:

1/. krzew, który płonął ale się nie spalał, bo był w nim anioł Pański

2 Moj. 3:1-2
1. Gdy Mojżesz pasał trzodę teścia swego Jetry, kapłana Midianitów, pognał raz trzodę poza pustynię i przybył do góry Bożej, do Horebu.
2. Wtem ukazał mu się anioł Pański w płomieniu ognia ze środka krzewu; i spojrzał, a oto krzew płonął ogniem, jednakże krzew nie spłonął.
(BW)

2/. zdjęcie ozdób

2 Moj. 33:6
6. I zdjęli synowie izraelscy swoje ozdoby od razu przy górze Horeb.
(BW)

3/. woda wytrysnęła ze skały

2 Moj. 17:6-8
6. Oto Ja stanę przed tobą na skale, tam, na Horebie, a ty uderzysz w skałę i wytryśnie z niej woda, i lud będzie pił. Mojżesz uczynił tak na oczach starszych Izraela.
7. I nazwał to miejsce Massa i Meriba, ponieważ synowie izraelscy spierali się tam i kusili Pana, mówiąc: Czy jest Pan pośród nas, czy nie?
8. I nadciągnęli Amalekici, aby walczyć z Izraelem w Refidim.
(BW)

aż w końcu Mojżesz twierdzi, że na Horebie otrzymał kamienne tablice. To by było tak jakby ciągle obozowali przy górze Horeb, a nie podróżowali po pustyni aż do góry Synaj. I znowu taki mały konflikt, bo jeżeli Mojżesz nie potwierdza otrzymania kamiennych tablic na górze Synaj to by trzeba te opowieści skreślić. A jak zostaną skreślone to by nie było żadnej podróży z Mojżeszem do góry Synaj i od góry Synaj licząc. Strasznie skróciłby się czas tej podróży, a Mojżesz miałby bardzo małe szanse dojścia w ogóle do Jordanu. Jak zaliczyć Mojżeszowi taką podróż? Zresztą, różnice w tych 10-ciu przykazaniach są widoczne. Inne na górze Horeb i odmienne na górze Synaj. Nie może być tak. Mojżesz coś nawalił, bo jakby nie trafił na spotkanie z Bogiem na górze Synaj. Pobłądził w tej podróży Smile I tak go prowadził anioł Pański.

 

 

Portret użytkownika Madziunia

Ale jest jeszcze jeden mały

Ale jest jeszcze jeden mały problem, bo jak ja widzę proton to widzę wodór. Jak widzę neutron czyli proton + elektron to też widzę wodór. W ogóle widzę same wodory w tej chemii i fizyce kwantowej, więc teorię WW w niewielkim stopniu mogłabym poprzeć z tym, że wyszłoby za dużo wybuchów i w zasadzie niekończących się w takiej materii. A odnośnie V=c x c i wzoru E=m x c x c to takiej V materii jeszcze nauka nie zna, bo nauka uznaje c za największą V dla fotonów, a tu je trzeba przyspieszyć c x c. I znowu wychodzi mi jakiś konflikt logiczny, powiedzmy. Jeżeli nie ma materii poruszającej się z V= c x c to m=0. A jak m=0 to i E=0.

Portret użytkownika Madziunia

No dobrze ale jednak Żydzi i

No dobrze ale jednak Żydzi i chrześcijanie nie popadają w jakiś specjalny konflikt religijny, więc zakładam, że tłumaczenie Biblii na inne języki jest poprawne. Fakt, Świadkowie Jehowy dokonują niewielkich przeróbek i wprowadzają dowolną interpretację poprawionego przez siebie tekstu. Przyznam szczerze, że na tej podstawie narzucają innym religiom fałszowanie Biblii. Najbardziej wkurzyła mnie poprawka odnośnie Noego.Trzy Biblie mówią to samo:

1 Moj. 5:32. A Noe miał pięćset lat, gdy zrodził Sema, Chama i Jafeta.(BW)

Rdz 5:32 A gdy Noe miał pięćset lat, urodzili mu się: Sem, Cham i Jafet.(BT)

1 Moj. 5:32 A gdy było Noemu pięć set lat, spłodził Noe Sema, Chama, i Jafeta.(BG)

A u ŚJ jest trochę inaczej poprzez dodanie słowa "Potem".

Rdz 5:32 (ŚJ)

32  A Noe osiągnął wiek pięciuset lat. Potem Noe został ojcem Sema,+ Chama+ i Jafeta.

BW, BT, BG zezwoliły mi na wnioski:

1/. Noe w wieku 500 lat został ojcem trzech synów, a żaden syn nie był bliźniakiem. Noe powinien mieć trzech synów z trzema lub dwoma kobietami. Noe miał nałożnice i wcale nie był nieskazitelny'.

2/. Kiedy Noe ma 600 lat jego synowie powinni mieć po 100 lat. Byłby to czas potopu. Po potopie, kiedy Noe ma 601 jego syn Sem powinien mieć już syna Arpachszada ponieważ Biblia mówi, że:

1 Moj. 11:10. Oto dzieje rodu Sema: Gdy Sem miał sto lat, zrodził Arpachszada w dwa lata po potopie.(BW)

1 Moj. 11:10. Teć są rodzaje Semowe: Sem gdy miał sto lat, spłodził Arfachsada we dwa lata po potopie.(BG)

Rdz 11:10 Ci są potomkowie Sema. Gdy Sem miał sto lat, urodził mu się syn, Arpachszad, w dwa lata po potopie.(BT)

I to jest bardzo dobra informacja, bo mówi o tym, że kiedy Noe miał 500 lat wcale nie spłodził trzech synów, więc w wieku 500 lat trzech synów nie miał. I tu właśnie ŚJ dokonali poprawki, co faktycznie staje się powodem, że trzem innym Bibliom mogą zarzucić kłamstwo czyli zarzucają kłamstwo trzem ekipom pracującym nad poprawnym tłumaczeniem tekstu Biblii. Ja natomiast doceniam pracę tych tłumaczy, bo zezwala mi nawet na taki wniosek, że kiedy Noe miał 600 lat, a jego syn Sem 100 lat wcale nie było potopu. Fakt, po przeczytaniu przygody pijanego Noego można pokombinować z czasam narodzin synów Noego ale po co? Po to, żeby i tak utopić Noego z arką na Araracie? w dniu 17.07. 600 roku życia Noego.

1 Moj. 8:4-5
4. I osiadła arka w siódmym miesiącu, siedemnastego dnia tego miesiąca, na górach Ararat.
5. A wody nadal opadały aż do dziesiątego miesiąca. W miesiącu dziesiątym, pierwszego dnia tego miesiąca, ukazały się szczyty gór.
(BW)

Przecież widać, że arka osiadła na Araracie zanim ukazały się szczyty gór 1.10., a widać najpierw Himalaje. Różnica wysokości jakieś ponad 3000 metrów. I co? Noe na Araracie, a Himaleje pod wodą. Noe też pod wodą. Przecież nie miał łodzi podwodnej tylko skrzynkę z trzema poziomami wysmarowaną wewnątrz i zewnątrz smołą. No i tu można też na podstawie przygód Mojżesza zadać pytanie: w jaki sposób szarańcza' uratowała olbrzymy', bo przecież ich nie uratowała?, a jednak są przed potopem i po potopie, a Noe pod wodą. I widać, że potop nie zniszczył wszystkich żyjących na Ziemi. Noe zatopiony i pewnie taki przekaz jest poprawny.

Portret użytkownika Kmieciu

Olbrzymy miały płuca jak

Olbrzymy miały płuca jak wieloryby i wstrzymywały oddech Blum 3 . Ew. wystawały im głowy nad wodą i jakoś przepękali Blum 3 . Jestem pewien, że Homo Sapiens zapoda nam kiedyś odpowiedni artykuł na ten temat, z mnóstwem zdjęć długich czaszek i cytatów z Biblii Blum 3 .

 

Portret użytkownika Madziunia

A ja uważam, że dopóki Biblia

A ja uważam, że dopóki Biblia jeszcze nie została za bardzo prze...tłumaczona na potrzeby religii można z niej uczynić książkę dla potrzeb przeciwników. No cóż, tak mało ludzi zna teksty biblijne, że nawet mogą nie zauważyć kiedy zniknie ucieczka Jakuba przed Ezawem w dniach żałoby po Izaaku np; czy też ktoś tam wsadzi na siłę Izraelitów w ziemię Goszen, która powinna być w Egipcie ale nie jest, bo przecież od góry Synaj już występuje opuszczenie ziemi egipskiej. Taka byłaby granica.

2 Moj. 20:2
2. Jam jest Pan, Bóg twój, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej, z domu niewoli.
(BW)

A tu Jozue w ziemi Goszen po rzekomej śmierci Mojżesza. Co prawda Mojżesz nigdy nie uznał góry Synaj za miejsce otrzymania kamiennych tablic i prawa gdyż twierdzi, że otrzymał je na górze Horeb

5 Moj. 1:6
6. Pan, nasz Bóg, przemówił do nas na Horebie: Już dosyć waszego pobytu na tej górze.
(BW)

Ale na Horebie tylko woda wytrysnęła ze skały i dymiącej góry nie było. Góra Horeb nie dymiła.

2 Moj. 17:6
6. Oto Ja stanę przed tobą na skale, tam, na Horebie, a ty uderzysz w skałę i wytryśnie z niej woda, i lud będzie pił. Mojżesz uczynił tak na oczach starszych Izraela.
(BW)

Jeżeli jednak Mojżesz nie zatwierdził góry Synaj to znaczy, że te wszystkie wydarzenia na Synaju pozostają fikcją.

I znowu wychodzi na to, że wiara biblijnym bohaterom pozwala na uzyskanie braku wiary w nauki religii ogólnie wszystkich razem wziętych.

Portret użytkownika Madziunia

Wiesz, trudno wyczuć co

Wiesz, trudno wyczuć co znaczy 'z dawien dawna' ale widać, że mocarze' do rozmnażania potrzebowali kobiet i Ewa nie była ich matką, a Adam ojcem.

1 Moj. 6:4
4. A w owych czasach, również i potem, gdy synowie boży obcowali z córkami ludzkimi, byli na ziemi olbrzymi, których im one rodziły. To są mocarze, którzy z dawien dawna byli sławni.
(BW)

Oczywiście widać, że płodzenie samych synów prowadzi do krzyżówek z innymi narodami w celu posiadania potomstwa. Z takim problemem musiał spotkać się zarówno Adam do czasu' jak i Noego synowie po potopie. Jakiś taki ciągły brak kobiet występuje w tych rodowodach. Zwłaszcza ten po potopie jest zaskakujący.

1 Moj. 10:4-5
4. Synami Jawana są: Elisza, Tarszisz, Kittim i Dodanim.
5. Od nich wywodziły się narody wyspiarzy podzielone według swoich krajów i według swoich języków i plemion w narodach swoich.
(BW)

1 Moj. 10:20
20. To są synowie Chama według ich plemion, języków, krajów i narodów.
(BW)

1 Moj. 10:31-32
31. To są synowie Sema według ich plemion, języków, krajów i narodów.
32. To są plemiona synów Noego według rodów ich w narodach ich. Od nich to wywodziły się narody na ziemi po potopie.
(BW)

Ale też nie sposób nie zauważyć kolejnej biblijnej niepoprawności, bo przecież jeżeli już mowa o narodach po potopie to jedno jest pewne, Nimrod nie był pierwszym mocarzem na ziemi i nie wybudował Niniwy, bo mógł ją wybudować gdyby był pierwszym mocarzem.

1 Moj. 10:7-12
7. Synami Kusza są: Seba, Chawila, Sakata, Raema i Sabtecha. Synami Raemy są: Szeba i Dedan.
8. A Kusz zrodził Nimroda, który był pierwszym mocarzem na ziemi.
9. Był on dzielnym myśliwym przed Panem. Dlatego mówi się: Dzielny myśliwy przed Panem jak Nimrod.
10. A zaczątkiem jego królestwa był Babilon, Erech, Akkad i Kalne w kraju Synear.
11. Z tego kraju wyruszył do Asyrii i zbudował Niniwę i Rechowot-Ir, i Kalach
12. Oraz Resen, wielkie miasto między Niniwą a Kalach.
(BW)

Poza tym mocarz to krzyżówka syna bożego z córką ludzką, więc należałoby z Kusza uczynić syna bożego ale nie ma podstaw. Przecież Kusz nie był pierwszym synem bożym, żeby Nimrod mógł być pierwszym mocarzem na ziemi. Dodatkowo potrzebne są córki ludzkie, a w rodowodzie synów Noego takich nie ma. Jeżeli jednak znajdziemy córki ludzkie to znowu wystąpi brak potopu. I tak możemy bawić się inf. biblijnymi aż do niewiery. Wiara we wszystkie opowieści biblijne prowadzi do utraty wiary. Jakiś dziwny cud, żeby wierząc przestać wierzyć. Ale to dobrze jednak.

 

Portret użytkownika Madziunia

Nie ma co żałować tych

Nie ma co żałować tych Abrahamowych korzeni. Już wiadomo, że zgodnie z biblijnym prawem został przeklęty za obcowanie z siostrą swoją. Ale nie tylko Abraham został przeklęty, bo przecież cheruby w postaci rzeźby to też powód do przekleństwa.

5 Moj. 27:15
15. Przeklęty mąż, który zrobi podobiznę rzeźbioną lub laną, obrzydliwość dla Pana, dzieło rąk rzemieślnika, i ustawi go w ukryciu. A cały lud odezwie się i powie: Amen.

2 Moj. 25:16-21
16. Do tej skrzyni włożysz Świadectwo, które ci dam.
17. I zrobisz wieko ze szczerego złota dwa i pół łokcia długie, a półtora łokcia szerokie.
18. Zrobisz też dwa cheruby z litego złota, zrobisz je na obu krawędziach wieka.
19. Jednego cheruba zrobisz na krawędzi z jednej strony, a drugiego cheruba na krawędzi z drugiej strony; razem z wiekiem połączone zrobicie cheruby na obu jego krawędziach.
20. Cheruby będą miały skrzydła rozpostarte do góry. Będą one okrywać swoimi skrzydłami wieko, a twarze ich zwrócone będą ku sobie. Twarze cherubów zwrócone będą ku wieku,
21. Na wierzchu skrzyni położysz wieko, w skrzyni zaś złożysz Świadectwo, które ci dam.

Polecenie wykonania cherubów ze złota na wieku ze złota zakrywającego skrzynię wydaje się trochę przesadzonym pomysłem patrząc na prawo odnośnie rzeźb. Mają być rzeźby albo ma ich nie być? Przyjmuję, że ma ich nie być jak złotego cielca Aaronowego.

2 Moj. 20:4
4. Nie czyń sobie podobizny rzeźbionej czegokolwiek, co jest na niebie w górze, i na ziemi w dole, i tego, co jest w wodzie pod ziemią.

Co prawda cheruby trudno znaleźć ale wierząc w ogód Eden mamy i cheruby.                         

1 Moj. 3:24
24. I tak wygnał człowieka, a na wschód od ogrodu Eden umieścił cheruby i płomienisty miecz wirujący, aby strzegły drogi do drzewa życia.

Patrząc na dzieło Mojżesza można zauważyć wiele niedoskonałości konstrukcyjnych. Skrzynia z drzewa akacjowego -> czyżby nie byli na pustyni?; w czasie całej wędrówki nie znaleźli przecież drzewa akacjowego, bo kilka palm to nie akacja -> pokryta złotem. Dookoła skrzyni złoty wieniec. I cztery złote pierścienie na drążki akacjowe pokryte złotem do noszenia skrzyni. Na skrzyni wieko ze złotymi cherubami pokryte złotem. A w skrzyni kamienne tablice. I jak to nosić na tych złotych pierścieniach? Nie da rady. Pomysł słaby, a może i bardzo słaby. Skrzynia nie nadaje się do noszenia.

2 Moj. 25:9-15
9. Dokładnie według wzoru przybytku i wzoru wszystkich jego sprzętów, które ci pokażę; tak wykonacie.
10. Zrobią też skrzynię z drzewa akacjowego, dwa i pół łokcia długą, półtora łokcia szeroką i półtora łokcia wysoką.
11. Pokryjesz ją szczerym złotem. Pokryjesz ją od wewnątrz i z zewnątrz. Zrobisz na niej dokoła złoty wieniec.
12. Odlejesz także dla niej cztery złote pierścienie i przytwierdzisz je do czterech jej krawędzi: dwa pierścienie po jednej stronie i dwa pierścienie po drugiej stronie.
13. I zrobisz drążki z drzewa akacjowego, i pokryjesz je złotem.
14. Drążki te włożysz do pierścieni po bokach skrzyni, aby na nich nosić skrzynię.
15. W pierścieniach skrzyni pozostaną te drążki; nie będą z nich wyjmowane.

A jeszcze większym błędem konstrukcyjnym jest ołtarz na całopalenie z drzewa akacjowego. Moim zdaniem jednorazowy albo i jeszcze mniej, bo raczej nie wytrzymał ani jednego całopalenia.

2 Moj. 27:1-8
1. I zrobisz ołtarz z drzewa akacjowego, pięć łokci długi, pięć łokci szeroki i trzy łokcie wysoki. Ołtarz będzie czworograniasty.
2. Na czterech jego narożnikach zrobisz rogi; rogi te tworzyć będą z nim jedną całość. I pokryjesz go miedzią.
3. Zrobisz też do niego popielnice do usuwania popiołu oraz łopatki i misy, i widełki, i węglarki. Wszystkie te przybory zrobisz z miedzi.
4. Zrobisz też dla niego kratę w siatkę z miedzi i zrobisz na tej siatce cztery pierścienie miedziane na czterech jej rogach.
5. I umieścisz ją pod obramowaniem ołtarza u dołu, tak aby siatka sięgała do połowy ołtarza.
6. Zrobisz też drążki do ołtarza, drążki z drzewa akacjowego, i pokryjesz je miedzią.
7. Drążki te będzie się wkładało do pierścieni. Drążki te będą po obu bokach ołtarza, gdy się go będzie nosić.
8. Zrobisz go z desek, aby był pusty, tak jak ci pokazano na górze, tak niech go zrobią.

2 Moj. 29:18
18. I spalisz całego tego barana na ołtarzu. Jest to ofiara całopalna dla Pana, woń przyjemna, ofiara ognista dla Pana.
(BW)

A wracając do przeklętych to i Mojżesza rodzice zostali przeklęci za obcowanie Amrama z ciotką swoją.

4 Moj. 26:59
59. Żona Amrama nazywała się Jochebed, córka Lewiego, która urodziła się Lewiemu w Egipcie [!!!]. Urodziła ona Amramowi Aarona i Mojżesza oraz ich siostrę Miriam.

2 Moj. 6:20
20. Amram pojął za żonę Jochebed, ciotkę swoją, ta zaś urodziła mu Aarona i Mojżesza. A Amram dożył stu trzydziestu siedmiu lat.

3 Moj. 20:20
20. Mężczyzna, który obcuje cieleśnie ze swoją ciotką, odkrywa nagość swego wuja. Poniosą swój grzech, umrą bezdzietnie.

I tak można np; obliczyć czas spłodzenia synów i Miriam przez Jochebet. Lewi przybywa do Egiptu i może spłodzić dzieci do 137 lat życia swego. Lewi byłby starszy od Józefa więc miałby więcej niż 39 lat, kiedy przybywa do Egiptu i Jechebet rodzi się, w ok. 80-tym roku życia w niewoli egipskiej.

2 Moj. 6:16
16. A oto imiona synów Lewiego według ich rodowodów: Gerszon, Kahat i Merari. A Lewi dożył stu trzydziestu siedmiu lat.
(BW)

Niewola egipska trwała 430 lat

2 Moj. 12:40

40. Pobyt synów izraelskich w Egipcie trwał czterysta trzydzieści lat.

Mojżesz rodzi się w [430-80=350] w 350 roku pobytu synów izraelskich w Egipcie, więc jego matka Jochebet powinna mieć [350-80=270] 270 lat, kiedy urodziła Mojżesza.

Byłby to cud większy niż przy Izaaku ale Biblia nie mówi tu o żadnym cudzie, więc cudu nie ma i nie ma Mojżesza. I tak sprawdza się ‘umrą bezdzietnie’.

Portret użytkownika Kmieciu

Pewno, że nie ma, bo czymś

Pewno, że nie ma, bo czymś musiał sobie nowopowstały "naród żydowski" wypełnić swoją "historię", żeby nie było, że się wziął znikąd jak "starożytny naród ukraiński" ostatnio... To i nakradli "mitów założycielskich" Kananejczykom (bożek Jahwe, syn boga El(ohim)a i jego żona Aszera [Astarte?]), Persom (Raj, anioły, walka Światła z Ciemnością, nadejście zbawiciela urodzonego z dziewicy), ale najwięcej ze swojej (byłej) ojczyzny - Egiptu. Z tej bezładnej mieszaniny potem kupa sprzeczności pt. "Biblia" powstała. A co do "Hebrajczyków", to już od dawna się podejrzewa, że Mojżesz to moses (tytuł kapłański, co zresztą wyczerpująco opisał onegdaj Baca) czyli faraon Echnaton, któremu się uroił synkretyczny bóg Aton (stąd później: Adonai), ale kapłani konkurencyjnych bogów storpedowali mu inicjatywę, i - wraz ze swoimi zwolennikami - musiał spier*** na pustynię, jak go zwolennicy starych bogów obalili, wraz ze swoim bratem czy zięciem (szczątkowe niedokładne relacje) - pierwowzorem Aarona. Na pustyni, odizolowawszy swoich od cywilizacji zaczął szaleć jak każdy sekciarz w zamkniętej komunie (ja jestem waszym panem i władcą... w imieniu Boga oczywiście Wink i będę kontrolował każdy aspekt waszego życia, a za każde najdrobniejsze przewinienie kara śmierci przez ukamienowanie), jak ten tam Koresh czy inny Manson, i stąd mamy szalone w swojej totalitarności "prawa Mojżeszowe".... Co ciekawe ciała Echnatona nie odnaleziono (w jego domniemanym grobowcu spoczywa jego brat, tzn. ten z braci, który się w "Atona" nie dał wrobić i nie podpadł kapłanom Blum 3 ) więc może ów "Mojżesz" faktycznie spoczywa gdzieśtam w piachu, jak mówi Biblia... Tylko plag, rozstąpień morza, itp. raczej na bank nie było - to "Mojżesz" dodał później, bo musiał swoim sekciarzom jakoś propagandowo przedstawić, że nie spier*** z Egiptu aż się kurzyło, tylko odchodził zwycięski w chwale Bożej, bo Pan go wezwał, a pokarał niewiernych faraonów, itp. brednie... Aha, a co do cherubów to chyba kluczowym zwrotem jest "i postawi w ukryciu" czyli - wg mnie - zorganizuje im w domu miejsce do oddawania im czci. Cheruby jako motyw zdobniczy, na widoku publicznym (tak jak aniołki na kartce bożonarodzeniowej Wink ) najwyraźniej mogą być.

 

Portret użytkownika Madziunia

Na temat Mojżesza mogę dodać

Na temat Mojżesza mogę dodać jeszcze np; cuda, których dokonywał przed faraonem.
Plaga zamiany wody w Nilu w krew i wyginięcie ryb
2 Moj. 7:14-23
14. I rzekł Pan do Mojżesza: Twarde jest serce faraona, wzbrania się wypuścić lud.
15. Idź więc jutro rano do faraona, gdy będzie wychodził nad wodę, stań przed nim na brzegu Nilu, a weź w rękę swoją laskę, która się zamieniła w węża.
16. I powiedz mu: Pan, Bóg Hebrajczyków, posłał mnie do ciebie z wezwaniem: Wypuść lud mój, aby mi służył na pustyni; lecz ty dotychczas nie usłuchałeś.
17. Dlatego tak mówi Pan: Po tym poznasz, żem Ja Pan: Oto Ja uderzę laską, którą mam w ręku, wody Nilu, a zamienią się w krew,
18. I wyginą ryby w Nilu, i Nil zacznie cuchnąć, Egipcjanie zaś nie będą mogli pić wody z Nilu.
19. Potem rzekł Pan do Mojżesza: Powiedz Aaronowi: Weź laskę swoją i wyciągnij rękę swoją nad wody Egiptu, nad jego rzeki, nad jego kanały i zalewy, i nad wszystkie jego zbiorniki wód, a zamienią się w krew, tak że krew będzie w całej ziemi egipskiej, a nawet w naczyniach drewnianych i kamiennych.
20. Mojżesz i Aaron uczynili tak, jak rozkazał Pan: Podniósłszy laskę uderzył wody Nilu na oczach faraona i na oczach jego sług; i wszystka woda w Nilu zamieniła się w krew,
21. I wyginęły ryby w Nilu, i Nil zaczął cuchnąć, tak że Egipcjanie nie mogli pić wody z Nilu. A krew była w całej ziemi egipskiej.

22. Jednak to samo uczynili czarami swoimi czarownicy egipscy i serce faraona pozostało nieczułe, i nie usłuchał ich, jak Pan zapowiedział.
23. Faraon odwróciwszy się, poszedł do swego pałacu i nie wziął sobie tego do serca.
(BW)

I znowu ciekawa zagadka kto zamienił wody w Nilu w krew i spowodował wyginięcie ryb?
Najpierw czyni cud Mojżesz, a zaraz po nim czarownicy egipscy uczynili to samo.
Wygląda to tak jakby czarownicy egipscy sami zesłali na siebie plagę cuchnięcia wody w Nilu i wyginięcia ryb. Po cudzie Mojżesza powinien nastąpić proces powrotu do normalności, żeby czarownicy egipscy mogli uczynić to samo co Mojżesz i Aaron czyli muszą ożyć ryby, a woda stać się wodą. Ile czasu trwał cud Mojżesza?
Podejrzewam, że w ogóle nie było takiego cudu, więc czarownicy egipscy mogli uczynić to samo czarami swoimi. Proces ożywienia ryb na oczach faraona' byłby przecież cudem większym.

Kolejny cud Mojżesza to plaga żab.
2 Moj. 8:5-7
5. I rzekł Pan do Mojżesza: Powiedz Aaronowi: Wyciągnij rękę swoją z laską swoją nad rzeki, nad kanały i nad zalewy, i sprowadź żaby na ziemię egipską.
6. Aaron wyciągnął rękę swoją nad wody Egiptu i żaby wylazły, i pokryły ziemię egipską.

7. Lecz i czarownicy uczynili czarami swoimi to samo i sprowadzili żaby na ziemię egipską.
(BW)

I znowu czarownicy egipscy czynią to samo co Mojżesz. I znowu sami na siebie sprowadzają plagę żab. Oczywiście plaga Mojżesza musi zniknąć, żeby czarownicy egipscy mogli dokonać tego samego.

Brak ciągłości cudów sprawia, że nie może nastąpić cud następny. Mają jakąś tak swoją kolejność ale muszą być dokonane przez Mojżesza, a nie czarowników egipskich.
Były cuda i nie ma cudów.

O właśnie, te pierwsze cuda są najważniejsze i tych cudów nie można zaliczyć Mojżeszowi. Jak widać nie wszystko udawało się Mojżeszowi. Po cudzie zamiany wody w Nilu w krew jest inf.
2 Moj. 7:25
25. I upłynęło pełnych siedem dni od chwili, gdy Pan uderzył Nil.
(BW)
Czy to zdanie jest więc prawdą?
Nie jest.

A po pladze żab kolejna inf.
2 Moj. 8:12
12. A gdy Mojżesz i Aaron wyszli od faraona, błagał Mojżesz Pana z powodu żab, które zesłał na faraona.
(BW)
Też nie jest to prawda.
Mojżesz błagał niewłaściwą postać, więc popełnił błąd.
Jeżeli tych cudów nie uczynił Pan to i pewnie też nie uczynił kolejnych.
Zresztą, Mojżeszowi w krzewie ukazał się anioł Pański, a nie Bóg. I kolejna pomyłka Mojżesza, bo uznał go za Boga. W środku krzewu był przecież anioł Pański, a nie Bóg.
2 Moj. 3:2-4
2. Wtem ukazał mu się anioł Pański w płomieniu ognia ze środka krzewu; i spojrzał, a oto krzew płonął ogniem, jednakże krzew nie spłonął.
3. Wtedy rzekł Mojżesz: Podejdę, aby zobaczyć to wielkie zjawisko, dlaczego krzew się nie spala.
4. Gdy Pan widział, że podchodzi, aby zobaczyć, zawołał nań Bóg spośród krzewu i rzekł: Mojżeszu! Mojżeszu! A on odpowiedział: Oto jestem!
(BW)

No ale przecież tych cudów nie dokonali Mojżesz i Aaron. Czy dokonali kolejnych?
Mieli laskę, która zamieniała się w węża, zjadła laski Egipcjan i ich cuda byłyby czynione mocą laski.
Opis spuszczenia gradu.
2 Moj. 9:22-29
22. I rzekł Pan do Mojżesza: Wyciągnij rękę swoją ku niebu, niech spadnie grad na całą ziemię egipską, na ludzi i na bydło, i na roślinność w ziemi egipskiej.
23. I wyciągnął Mojżesz laskę swoją ku niebu, a Pan zesłał grzmoty i grad, i ogień spadł na ziemię - Pan spuścił grad na ziemię egipską.

24. A grad i ogień, nieustannie błyskający wśród gradu, był bardzo groźny; czegoś podobnego nie było w całej ziemi egipskiej, odkąd była zamieszkana.
25. Grad zabił w całej ziemi egipskiej wszystko, co było na polu, zarówno ludzi jak i bydło; grad zniszczył też całą roślinność i połamał wszystkie drzewa na polu.

26. Tylko w ziemi Goszen, gdzie byli synowie izraelscy, nie było gradu.

27. Faraon kazał wezwać Mojżesza i Aarona i rzekł do nich: Tym razem zgrzeszyłem; Pan jest sprawiedliwy, a ja i lud mój jesteśmy grzeszni.

28. Wstawcie się do Pana, bo dosyć już było grzmotów Bożych i gradu. Wypuszczę was, nie pozostaniecie tu dłużej.
29. A Mojżesz rzekł do niego: Gdy tylko wyjdę z miasta, wyciągnę swe dłonie do Pana. Wtedy ustaną grzmoty i gradu już nie będzie, abyś poznał, że ziemia należy do Pana.
(BW)

Co mówi cud gradu?
Mojżesz jest w Egipcie; faraon wysyła sługi' po Mojżesza i Aarona; oni stają przed faraonem; sługi idą w jedną i drugą stronę, po Mojżesza i Aarona, i droga powrotna do faraona.
Czy grad ich zabił?

No nie. Plaga gradu to kolejny opis przesadnie podkreślający moc Mojżesza laski.
Jeżeli w czasie tego gradu można było spokojnie chodzić po Egipcie to nie był on tak straszny.

Sam widzisz, że interpretacja Biblii nie jest jednoznaczna, stąd podziały.
Kiedy jednak okazuje się, że Mojżesz czegoś nie dokonał jak np; zamiany wody w Nilu w krew czy też cudu zesłania żab na faraona lub gradu, który jednak nie miał tak wielkiej mocy to można trochę inaczej spojrzeć na Biblię i moce biblijnych bohaterów.
Przy plagach w Egipcie okazuje się przecież, że Mojżeszowi zostały przypisane cuda, których nie uczynił.

Wygląda na to, że nikt nie czynił żadnych cudów w Egipcie. Specjalistą od cudów miał być Mojżesz, a jak Mojżesz nie uczynił cudu to już nie da rady nikt inny.

Poza tym możemy jeszcze popatrzeć na ziemię Goszen za Jordanem na wschodzie, gdzie przebywali synowie izraelscy,

2 Moj. 8:22
22. Ale w tym dniu wyróżnię ziemię Goszen, w której przebywa lud mój, i nie będzie tam much, abyś poznał, że Ja, Pan, jestem wpośród tej ziemi.

2 Moj. 9:26
26. Tylko w ziemi Goszen, gdzie byli synowie izraelscy, nie było gradu.
(BW)

a do której Mojżesz miał zakaz wstępu, gdyż umiera przed Jordanem, bo ma zakaz przekroczenia Jordanu. Do ziemi Goszen dociera dopiero Jozue po śmierci Mojżesza.

Joz. 10:41
41. Jozue wytracił ich od Kadesz-Barnea aż do Gazy oraz całą ziemię Goszen aż do Gibeonu.

Joz. 11:16
16. Tak zajął Jozue tę ziemię, góry i cały kraj południowy, całą ziemię Goszen, nizinę i step, pogórze izraelskie i jego niziny,
(BW)

I kolejne informacje:

1/. Mojżesz nigdy nie był w ziemi Goszen,

2/. Mojżesz nigdy nie wyprowadził Izraelitów z ziemi Goszen,

3/. Izraelici nigdy nie widzieli Mojżesza na oczy swoje,

4/. Izraelici nigdy nie odbyli żadnej podróży z Mojżeszm; nie widzieli dymiącej góry itd. Zresztą, droga z Mojżeszem to jakby droga w przeciwnym kierunku. Z Goszen do Egiptu nie ma sensu chodzić. Mojżesza rodzice powinni mieszkać w ziemi Goszen, a nie w Egipcie. Mojżesz nie narodził się w ziemi Goszen, a w Egipcie bez rodziców byłoby mu trudno czy też jest to po prostu niewykonalne.

5/. Izraelici nigdy nie widzieli jakichkolwiek cudów Mojżesza.

Portret użytkownika Madziunia

W celu uzupełnienia popatrzmy

W celu uzupełnienia popatrzmy na męską linię rodowodu Mojżesza.

Mojżesz miał być autorem początku tej książki ale rozkłada go rodowód. Nigdy nie było człowieka z takim rodowodem, po prostu nie narodził się.

Przyjmując za prawdę dane:                   

1/. Rodowód Miriam, Aarona i Mojżesza z uwzględnieniem długości życia ich przodków

Jakub -> Lewi [137 lat] -> Kehat  [133 lata] -> Amram [137 lat] -> Miriam, Aaron, Mojżesz

2 Moj. 2:1

1. A pewien mąż z rodu Lewiego poszedł i pojął za żonę córkę z rodu Lewiego.

2 Moj. 6:16-20

16. A oto imiona synów Lewiego według ich rodowodów: Gerszon, Kahat i Merari. A Lewi dożył stu trzydziestu siedmiu lat.  [137 lat]

17. Synowie Gerszona: Libni i Szimei według ich rodzin.

18. Synowie Kahata: Amram, Ishar, Chebron i Uzziel. A Kahat dożył stu trzydziestu trzech lat. [133 lata]

19. Synowie Merariego: Machli i Muszi. To są rodziny Lewiego według ich rodowodów.

20. Amram pojął za żonę Jochebed, ciotkę swoją, ta zaś urodziła mu Aarona i Mojżesza. A Amram dożył stu trzydziestu siedmiu lat. [137 lat]

2/. Do Egiptu przybywa z Jakubem Kehat/Kahat syn Lewiego.

1 Moj. 46:7-11

7. Tak tedy przyprowadził z sobą do Egiptu synów swoich i wnuków swoich, córki swoje i wnuczki swoje, całe potomstwo swoje.

8. A to są imiona synów Izraela, którzy przybyli do Egiptu: Jakub i synowie jego. Pierworodny Jakuba Ruben.

9. Synami Rubena byli: Chanoch, Pallu, Chesron i Karmi.

10. Synami Symeona byli: Jemuel, Jamin, Ohad, Jachin, Sochar i Saul, syn Kananejki.

11. Synami Lewiego byli: Gerszon, Kehat i Merari.

(BW)

I dalej przyjmując za prawdę, że do Egiptu przybył Lewi ze swoimi synami czyli z Kehatem, który jest najważniejszy w tym rodowodzie, można obliczyć maksymalny czas spłodzenia dzieci przez Amrama.

Kehat żył 133 lata; Amram żył 137 lat, 133+137=270 i otrzymujemy informację, że Mojżesz powinien narodzić się w  maksymalnie 270 roku pobytu Izraelitów w Egipcie, żeby Amram mógł być jego ojcem, gdyż po tym czasie umiera.

2 Moj. 12:40

40. Pobyt synów izraelskich w Egipcie trwał czterysta trzydzieści lat.

2 Moj. 7:7

7. A Mojżesz miał osiemdziesiąt lat, Aaron zaś miał osiemdziesiąt trzy lata, gdy rozmawiali z faraonem.

(BW)

Wiedząc, że Mojżesz wyprowadził Izraelitów z Egiptu, kiedy miał 80 lat i że pobyt Izraelitów w Egipcie trwał 430 lat można obliczyć, w którym roku pobytu w Egipcie urodzić powinien się Mojżesz

430-80=350 czyli Mojżesz powinien  narodzić się w 350 roku pobytu Izraelitów w Egipcie.

Informacja ta nie jest zgodna z danymi dotyczącymi maksymalnego czasu spłodzenia Mojżesza przez Amrama co wypada w 270 roku pobytu Izraelitów w Egipcie, więc po tym czasie z powodu śmierci Amrama Mojżesz nie może się narodzić i być synem Amrama.

Mojżesz nie może narodzić się [350-270=80] 80 lat po śmierci ojca swojego Amrama.

I otrzymujemy brak możliwości narodzenia się Mojżesza w Egipcie ale nie tylko Mojżesza, bo i o trzy lata starszego Aarona, który powinien narodzić się w 347 roku pobytu Izraelitów w Egipcie oraz siostry ich Miriam.

Dlatego też Mojżesz jako nienarodzony nie może być autorem Pięcioksięgu. To nie jest książka Mojżesza. W sumie jest taką fikcją o Mojżeszu ale też jednocześnie mówi prawdę. Nie było Mojżesza, nie było rozmowy Mojżesza z Bogiem, Mojżesz nie narodził się w Egipcie i wszystkie jego przygody to tylko fikcja.

Strony

Skomentuj