W 1995 roku australijski filozof David Chalmers sformułował „trudny problem świadomości". W szczególności Chalmers rozumiał, dlaczego takie doznania, jak smak i kolor, powodują subiektywne doznania i dlaczego w naszej głowie ciągle przewija się unikalny „film" ze specjalnymi efektami.

„Fizyka wyjaśnia chemię, chemia wyjaśnia biologię, a biologia częściowo wyjaśnia psychologię. Ale nie pasuje to do tego obrazu "- powiedział Chalmers na wykładzie TED. „Świadomość jest anomalią" - twierdzi naukowiec, ale współczesna neuronauka ma dwa „szalone pomysły", jak umieścić to zjawisko w naszej wizji świata.

Według Chalmersa neuronauka musi sformułować prawa świadomości tak, aby można je było wydrukować na koszulce. Drugi zwariowany pomysł: świadomość jest uniwersalna. „Nie tylko ludzie, psy, myszy, muchy, ale nawet mikroby, cząstki elementarne i nawet foton ma pewien stopień świadomości"- mówi Chalmers.

W 2004 r. Włoski neurolog Giulio Tononi sformułował teorię zintegrowanej informacji, zgodnie z którą każdy mózg lub jakikolwiek złożony system ze zintegrowaną informacją jest świadomy. „Panpsychizm zakłada, że każdy system może mieć świadomość - czy to łańcuch górski, łyżka, czy planeta Ziemia” - dodaje Chalmers.

„Ale dlaczego uważamy, że zdrowy rozsądek to  przewodnik w urządzeniu wszechświata” - pyta Philip Goff, profesor filozofii na Uniwersytecie Środkowoeuropejskim w Budapeszcie i autor traktatu o świadomości. „Einstein opowiada nam dziwne rzeczy o naturze czasu, które są sprzeczne ze zdrowym rozsądkiem; mechanika kwantowa nie ma nic wspólnego ze zdrowym rozsądkiem" - argumentuje naukowiec.